Η ανηθικότητα της κυβέρνησης έχει φτάσει στην αποκορύφωση

 

Η ανηθικότητα της κυβέρνησης έχει φτάσει στην αποκορύφωση, καθώς νύχτα ψηφίστηκε στην  Βουλή ο πτωχευτικός κώδικας.

Πλέον νόμος του Κράτους 4738/2020 είναι ο νέος πτωχευτικός νόμος που φέρνει μεγάλες αλλαγές στη ρύθμιση οφειλών των φυσικών και νομικών προσώπων. 

Πρόκειται για έναν νόμο, σύμφωνα με τον οποίο καταργείται η προστασία της πρώτης κατοικίας.

Θα πραγματοποιηθεί το ίδιο και στα γραφεία της Ν.Δ μιας και το κόμμα έχει 392 εκατομμύρια ευρώ χρέος σε δάνεια;

Βέβαια πρέπει να τονίσουμε, ότι τον δρόμο για την υλοποίηση του νόμου, άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τώρα σε προεκλογική περίοδο θυμήθηκε να ρίξει ευθύνες στην Ν.Δ χωρίς όμως να πει ποιος ξεκίνησε αυτό το αντισυνταγματικό μέτρο.

Από την άλλη, σε δήλωση του ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης είπε ότι μπορεί να χάνει το σπίτι του ο οφειλέτης, αλλά απεγκλωβίζεται, μιας και το χρέος δεν θα περάσει στην επόμενη γενιά!
Φυσικά ο Πρωθυπουργός ξέχασε να πει για να funds,που αγοράζουν κόκκινα δάνεια στο ⅙ της αρχικής τους τιμής (Υπόθεση Πάτση)

Ξέχασε να πει  πόσες χιλιάδες σπίτια είναι έτοιμα να βγουν σε πλειστηριασμό, αδιαφορώντας για το που θα καταλήξουν οι οικογένειες αυτές.

Άραγε όταν οι βουλευτές ψήφιζαν αυτόν τον νόμο, αναρωτήθηκαν ότι μπορεί να συμβεί και στους ίδιους;

Γιατί κανένας συνταγματολόγος και δικαστής δεν βγήκε να πει ότι αυτός ο νόμος είναι απάνθρωπος και σημαίνει τον αφανισμό του Έλληνα πολίτη;

Γιατί κανένας σε παγκόσμιο επίπεδο,δεν κατήγγειλε τον νόμο αυτόν ως επικίνδυνο για την βιωσιμότητα του ανθρώπου; 

 Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο κι έχει υπονομευτεί, έχει αλλοιωθεί, είναι σε ένα εικονικό σκηνικό για το τι εστί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και το πώς τελικά είναι τώρα. Άρα, ποια είναι η αίσθηση του ΔΙΚΑΙΟΥ που νιώσαμε σαν άνθρωποι;

Σήμερα ο άνθρωπος νομίζει ότι είναι ελεύθερος, αλλά αν πει την αλήθεια, το καθεστώς θα τον πει «ψεκασμένο» και θα δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα γελοιοποίησης.
Νομίζει ότι έχει δικαιοσύνη, αλλά δεν ξέρει καν τι είναι δίκαιο. 
Έχει κάτι σήμερα ο άνθρωπος που να είναι δικό του;
Μήπως είναι όλα είναι μια ψεύτικη φούσκα, ενός ψεύτικου χρόνου;
Ενός χρόνου που ο άνθρωπος κυνηγά μόνο την ύλη, χωρίς να έχει περιθώριο για να δημιουργήσει.
Τότε ο άνθρωπος γιατί γεννήθηκε;
Για να βγάζει χρήματα και να είναι πιστός και υπάκουος σε διαχειριστές;
Σε διαχειριστές που εμπιστεύτηκε ο ίδιος και σήμερα βιάζουν συνεχώς την αξιοπρέπεια του.
Γιατί ο πολίτης είναι μονίμως χρεωμένος σε κάτι αόρατο;
Γιατί το καθεστώς ρίχνει την ευθύνη στον πολίτη, την ώρα που αυτός πληρώνει όλους  του δυσβάσταχτους φόρους;

Γιατί ο πολίτης βρίσκεται σε μόνιμη αδράνεια;
Υπάρχει κάποιος εκεί έξω που δεν θα ήθελε να στερέωση την πολιτεία του πάνω σε γερά θεμέλια, με αξίες και αρχές;
Να πραγματοποιήσει επιτέλους τα όνειρα του, που σήμερα τα φαντάζεται μόνο στον ύπνο του.
Αυτό για να πραγματοποιηθεί πρέπει επιτέλους ο πολίτης να γίνει ενεργός, και να πάψει να είναι στην λήθη.

Να μάθει τι είναι ο κρατικός προϋπολογισμός, και να αναζητήσει από που προκύπτουν τα έσοδα του τελευταίου προϋπολογισμού, τα οποία ανέρχονται στα 798 δις ευρώ.

 https://www.forin.gr/laws/law/4223/n-5004-2022#!/?article=56747,56748

NOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 5004 ΦΕΚ Α 235/19.12.2022

Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2023.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο 1.

Κυρώνεται ο Κρατικός Προϋπολογισμός οικονομικού έτους 2023.

Τα έσοδα και τα έξοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2023, ορίζονται στους επισυναπτόμενους πίνακες και κατανέμονται ως ακολούθως:

Να αναγνωρίσει επιτέλους τον εαυτό του και να αντιληφθεί ότι ο ίδιος ο πλούτος είναι ο πολίτης, μιας και μέσω της εργασίας δημιουργεί τον πλούτο. 

Έτσι, ο πολίτης θα μπορέσει να παράξει ένα δίκαιο περιβάλλον για τον βίο του, καθώς και θα γίνει κυρίαρχος στην ίδια του την ζωή, χωρίς να έχει ανάγκη πλέον διαχειριστές οι οποίοι θα κανονίζουν πως θα ζήσει.

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ σήμερα είναι τρόπος διαχείρισης των κομμάτων. Αν θέλεις μέσα από την Δικαιοσύνη προάγεις συμφέροντα μιας κάστας ανθρώπων, μπορείς να το κάνεις, αν θέλεις να κυνηγήσεις κάποιον, το κάνεις για να περάσεις τις δικές σου γραμμές, άρα αυτή η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δεν είναι δική μας.

Και δεν είναι μόνη της. Είναι καθαρά πολιτική δικαιοσύνη, άρα αυτό σημαίνει κομματική, δογματική, των συμφερόντων κι αυτό έχει γίνει. 

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΊΝΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ η οποία λειτουργεί, είτε διανεμητικά, είτε διορθωτικά. Αυτός που πρέπει να σκέπτεται είναι ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ. Οφείλει να νομοθετήσει και πρέπει να σκεφτεί να βρίσκεται ο Νόμος μέσα στο πλαίσιο των ΑΞΙΩΝ σου, μέσα στο ΑΞΙΑΚΟ ΣΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑ. Από την στιγμή που υπάρχει ο Νόμος και η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ απλώς εφαρμόζει τον ΝΟΜΟ.

 Κανονικά, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ αποδίδεται σε πολίτες, γιατί την έχουν προάγει οι Πολίτες. Σήμερα, δεν υπάρχουν πολίτες, γιατί αυτός ο όρος έχει εξαφανιστεί. Σήμερα, υπάρχουν υπήκοοι και θα πω χειρότερα ….σήμερα οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται ως «προσωπικό». 

Η πραγματική πολιτική είναι αυτό που κάνουμε και αυτό που θέλουμε να φτιάξουμε. Είναι στο χέρι των Ελλήνων, θα πω «των σκλαβωμένων» Ελλήνων που θέλουν να γίνουν Ελεύθεροι.Πρέπει να καταλάβουμε όλες τις ΑΞΙΕΣ, και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την ΑΡΕΤΗ.Πρέπει να αλλάξει όλος ο τρόπος σκέψης για να μπούμε σε μια ΠΟΛΙΤΕΙΑ.

Έτσι όπως είναι στημένες οι ΑΞΙΕΣ μας, η Πολιτεία σου δεν μπορεί να παράξει κανένα κακό, δηλαδή, δεν μπορεί να περάσει κανένας ΝΟΜΟΣ που θα κάνει κακό στην Πολιτεία. Οποιοσδήποτε είναι απέναντι και προτείνει έναν Νόμο, είτε από ανθρώπους μασόνους, των στοών ή των ταγμάτων, δεν θα μπορέσει ποτέ να ψηφιστεί αυτός ο Νόμος και να περάσει στην Πολιτεία σου, αν δεν είναι κάτω από αυτό το ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Είναι τόσος ο Ελλάνιος Πολιτισμός έτσι όπως τον «κλείνουμε», ώστε θέλω να μου πείτε πώς μπορεί αυτή η Πολιτεία να παράξει για κάποια συγκεκριμένη κάστα ανθρώπων; Με ποιο ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ μπορεί αύριο η ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ να παράξει κακό σε μια ομάδα ανθρώπων; Δεν μπορεί βάσει του ΑΞΙΑΚΟΥ! Άρα, ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ «ΚΛΕΙΔΩΝΕΙΣ» ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΞΕΙΣ ΚΑΚΟ!

Ζούμε σε μια εποχή στην οποία  υπάρχει μια αντιπαράθεση ανάμεσα σε αυτό που πρεσβεύουν οι αξίες  και σε αυτό που διακηρύσσει  η  κοινωνία. Δυστυχώς ό, τι προβάλλει η κοινωνία σκοτώνει τη χαρά,  την ελπίδα,  τα όνειρα των νέων. Στο χέρι μας είναι να επαναφέρουμε στη ζωή μας και στις ζωές των παιδιών μας αυτές τις αξίες, έτσι ώστε η απουσία τους  να μη γίνει πρόξενος δυστυχίας.

Οι αξίες μας ηθικές ή υλιστικές επηρεάζουν ανάλογα τη συμπεριφορά μας,  τις προτεραιότητές μας και τις σχέσεις μας,  καθώς και την ηθική καθοδήγηση  που δίνουμε στα παιδιά μας. Παρότι,  όμως,  είναι τόσο σημαντικές,  από αυτές  οι ηθικές αξίες βρίσκονται σε παρακμή.

Η ηθική διδάσκεται,  έλεγε ο Σωκράτης,  και προφανώς είχε δίκιο. Στη σύγχρονη εποχή,  περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι ανάγκη οι κύριοι φορείς κοινωνικοποίησης,  η εκπαίδευση κα η  οικογένεια,  να κατευθυνθούν  προς τη διδασκαλία ατομικών και κοινωνικών αξιών.

Στον τομέα  της παιδείας σκοπός της εκπαίδευσης,  από τη μεριά του κράτους,  είναι η στελέχωσή του με επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό και από τη μεριά του νέου είναι η απόκτηση χρημάτων από κάποια προσοδοφόρα εργασία. Οι νέοι επομένως  δεν καλλιεργούν ουσιαστικά  τις αξίες στα σχολεία. Το κίνητρο του νέου δεν είναι η απόκτηση της ηθικής και διανοητικής αρετής,  αλλά μέσω της βαθμοθηρίας,  η είσοδος στο πανεπιστήμιο το οποίο είναι απαραίτητο μέσον για να αποκτήσει ένα πτυχίο,  να βρει δουλειά και να κερδίσει πολλά λεφτά. Αναγκαία επέκταση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης θεωρείται  η διαμόρφωση προγραμμάτων διδασκαλίας στα οποία η ανάπτυξη των ηθικών αξιών να κατέχει πρωτεύουσα θέση.

Μόνο το θωρακισμένο  άτομο με τις  ηθικές αξίες της ζωής και τις κοινωνικές δεξιότητες θα προσπαθήσει  για το καλύτερο,  το δικό του και των γύρω του.